November 2021 – Pak je eigen regie

Vorig jaar meldde Petra zich bij mij op het spreekuur. Petra is een 26-jarige enthousiaste vrouw met ambities. Zij vertelde mij dat ze ondanks de diagnose kanker en de hevige behandelingen weer aan het werk was gegaan. Ze had zelfs besloten om een carrière switch te maken en over te stappen naar een andere werkgever. Dat voelde zo goed maar waarom lukte het haar dan niet om weer volledig haar werkzaamheden te verrichten. Ze wilde zo graag niet ziek zijn, weer aan de slag gaan met uitdagingen, erbij horen, zichzelf nuttig maken.

Helaas heeft Petra zich na aanvang bij haar nieuwe werkgever ziek moeten melden. Haar werkgever heeft op dat moment besloten dat haar arbeidsovereenkomst niet omgezet ging worden in een contract voor bepaalde tijd. Petra zat nog in de proeftijd bij haar nieuwe werkgever en had recht op een ziektewetuitkering.

Petra had plezier in haar werk en zij ging er graag naar toe. Het werk gaf haar naast inkomen ook een dag invulling en een structuur in haar leven. Het was voor haar een manier om onder de mensen te zijn. Het gaf haar een gevoel van zingeving en van identiteit en het maakte dat zij zich succesvol voelde in wat zij deed. Het gaf haar zelfvertrouwen. Zij heeft er dan ook alles aan gedaan om mee te werken aan re-integratie.

Petra had gedacht dat zij na de behandeling weer zo snel als mogelijk aan het werk zou kunnen, maar ze merkte dat het lastig was om de draad weer op te pakken omdat zij nog bezig was met het verwerken van alles wat er direct na de diagnose gebeurd was. 

Uit onderzoek blijkt dat meer dan een kwart van alle kankerpatiënten problemen ervaart in hun werk tijdens of na de behandeling van kanker. Petra ervaarde aanhoudende klachten als gevolgen van de ziekte en de behandelingen zoals (extreme) vermoeidheid, geheugen- en concentratieproblemen en lymfoedeem. Deze klachten zijn de grootste problemen als het gaat om re-integratie.

Wat verstaan we onder late gevolgen? Dat zijn langdurige veranderingen die je ervaart op psychisch, lichamelijk, of cognitief gebied waardoor je dagelijks functioneren wordt belemmerd. Je kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan: vermoeidheid, concentratieproblemen, angst voor terugkeer van kanker, depressie, je werk niet goed kunnen uitvoeren, neuropathie of hart- en vaatziekten. Door de ‘late gevolgen’ die je ervaart kun je stuiten op onbegrip uit de omgeving: ‘Je bent toch weer beter?’ Of: ‘Maar je ziet er toch goed uit?’. Goedbedoelde, maar soms ook pijnlijke opmerkingen waar veel (ex-)kankerpatiënten mee te maken krijgen. Bron: NFK.nl

Waar Petra tegenaan was gelopen is dat haar werkgever van haar verwachtte dat ze haar werk weer gewoon kon oppakken. Ook haar collega’s, haar omgeving en zijzelf hadden te hoge verwachtingen van haar. Petra voelde zich daardoor onder druk gezet en ging onredelijk hoge eisen aan haarzelf stellen. Dat maakt dat haar herstel en daardoor haar re-integratie stagneerde.  

De oncoloog van het ziekenhuis verwees Petra door naar Huis aan het Water. Zodoende ontmoette ik Petra. Wij hebben samen een verkennend gesprek gevoerd om haar wensen en mogelijkheden goed op een rij te zetten en om in kaart te brengen welke activiteiten bij Huis aan het Water mogelijk zijn. 

Een intakegesprek oftewel een verkennend gesprek bij Huis aan het Water is bedoeld om jou bij aanvang inzicht te geven in de activiteiten die het herstel- en re-integratietraject kunnen bevorderen. Op deze manier kan een gericht plan worden opgesteld met een overzicht van activiteiten die jou helpen om de beperkingen te verminderen of op te lossen. Gelijk wordt duidelijk waar jouw mogelijkheden liggen. Dit zorgt voor een heldere uitgangspositie en reële verwachtingen van het herstel- en re-integratietraject.

In de situatie van Petra kwamen we in het verkennend gesprek erachter dat zij in eerste instantie behoefte had aan een gesprek met een psycholoog. De psycholoog ondersteunt Petra in de manier waarop zij met de gevolgen van haar ziekte omgaat. De gesprekken zijn gericht op acceptatie en regie van de nieuwe werksituatie en daarnaast het geven van inzicht in de mogelijkheden die zij heeft en hoe deze benut kunnen worden.

Petra wilde naast de gesprekken met de psycholoog ook gesprekken met mij, om samen na te denken over haar re-integratie. Ik raadde haar aan om vooral haar eigen regie te pakken. Zij gaf zelf vorm aan haar re-integratieplan en bepaalde wie welke hulp bood of ondersteuning verleende en wanneer.

Vervolgens gebruikte Petra haar eigen LinkedIn-netwerk om op zoek te gaan naar werk dat passend was bij haar fysieke en mentale mogelijkheden, haar opleidingsniveau en haar werkervaring. Zo vond zij een functie bij een jong bedrijf met een dynamische sfeer waar groei en ontwikkeling centraal staat. Via een proefplaatsing van het UWV is zij bij dit bedrijf gestart. Hierdoor kreeg zij en haar nieuwe werkgever de kans om gedurende 2 maanden te toetsen of zij geschikt is voor de functie.

Wat is een proefplaatsing? Binnen een proefperiode behoud je jouw uitkering. De werkgever betaalt op dat moment nog geen salaris. De werkgever moet wel op papier verklaren dat hij van plan is om jou een contract aan te bieden van minimaal 6 maanden. Na de proefplaatsing is een proeftijd niet meer nodig. Als jij en jouw werkgever tevreden zijn over de proefplaatsing, kunt je direct in dienst treden.

Gedurende de proefperiode en de maanden daarna heeft Petra haar uren en haar taken opgebouwd volgens een van tevoren vastgesteld opbouwschema. Om de 4 weken zaten Petra, haar leidinggevende en ik samen om de tafel om de voortgang te bespreken en om te besluiten of uitbreiding van uren en taken gewenst is.

Petra werkt nu inmiddels 5 maanden met veel plezier bij dit bedrijf. Weer aan het werk gaan was voor haar heel belangrijk. Het gaf haar een belangrijk stukje van haar identiteit terug. Haar leidinggevende snapt dat en weet ook dat Petra een beetje tegen zichzelf beschermd moet worden. Want soms is Petra zo enthousiast dat ze meer uren werkt en te veel taken op zich neemt dan dat ze volgens het opbouwschema zou moeten doen.